گرایش های قومی ، نمی تواند خستگی و پژمردگی شهر را بزاید
با توجه به موضوع داغ این روزهای نامزدهای انتخابات شورای اسلامی شهر که در فضای مجازی و در عموم شاهد آن هستیم خالی از لطف نیست که در این باره به بحث پرداخته شود. سوالات بسیاری به اذهان خطور می کند. نگاهی به اسامی که میندازم بدین فکر می کنم که تا چه حد این افراد به هدف و آینده شهر فکر می کنند؟ گذشته شورای شهر چگونه بوده، در حال حاضر چه پیشرفتی را دیده اید و آینده را می خواهند چگونه رقم بزنند؟ آیا موج عظیم اسامی با مدارک تحصیلی بالا؛ نشان از موفقیت آینده شورای شهر دارد؟
یکی از شرایطی که یک نامزد انتخاباتی باید داشته باشد، مدیریت است. مدیریت تنها علم نیست بلکه در کنار علم و تخصص مدیریتی، عمل و پیاده کردن آن علم می باشد. فرد باید دارای قدرت برنامه ریزی، نظارت، هدایت و هماهنگی باشد. قاطعیت درکار و ذهنی خلاق، برنامه ریز و آینده نگر داشته باشد.
اعضای شورا باید استراتژی هایی را بتوانند پیاده کنند که مجموعه آن شهر بدان نیاز دارد. یعنی دارای تفکر استراتژی محور باشد. شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای موجود، یکی از مراحلی است که پیشرفت قطعی را بدنبال دارد. زمانی که توانست این نقاط راشناسایی کند، می تواند نقاط ضعف را قوت بخشد و از تهدیدها، فرصت بسازد.
متاسفانه اکثر افراد( نه همه) که روی کار می آیند، علم مدیریت و برنامه ریزی را نمی دانند یا برای مطالعه این علم اثرگذار تلاش نکرده اند.
جوان گرایی بسیار خوب است ولی همگام با جوان گرایی باید تجربه باشد.
با نگاهی به تحصیلات افراد اکثرا مدارک بالاتر از کارشناسی ارشد را مشاهده می کنیم. در انتخاب افراد، سابقه افراد مدنظر قرار گیرد. قطعاً به صرف اینکه یک جوان با تحصیلات عالیه نامزد انتخابات مهمی مانند شورای شهر شود کافی نیست بلکه در کنار تحصیلات، سابقه کاری در حوزه های متفاوت نیز مهم است. منظور از سابقه کاری تنها تجربه انجام کار نیست بلکه فرد دارای مدارک تحصیلی بالا، قطعا در حوزه های پژوهش نیز باید فعال بوده و تحقیقات میدانی در زمینه های تخصصی و مشکلات شهر انجام داده باشد.
افراد منتخب نباید صرفاً با دادن شعارهای تبلیغاتی کارشناسی نشده در صدد برتری نسبت به رقبا باشند. فردی که برای کمک به شهر و مردم پای در میدان رقابت می گذارد، ابتدای امر باید تخصص و مولفه های لازم را داشته باشد، آشنا به مشکلات شهر باشد، سپس شعارهایی را انتخاب کند که بعدا بتواند آنها را عملا پیاده کند.
متاسفانه شعارهای تبلیغاتی واهی اعتماد مردم را نیز سلب کرده است
و اما آفت بزرگی که همچنان گریبانگیر آن هستیم انتخاب قومی و قبیله ای می باشد که نه تنها باعث پیشرفت و از بین رفتن مشکلات نمی شود بلکه به مشکلات نیز می افزاید. متاسفانه یکی از چالش ها و مشکلات شهرمان، انتخاب هایی صرفا براساس قبیله گرایی است که تجربه گذشته نیز ثابت کرده است که صدمات جبران ناپذیری را بر پیکره شهر زده است. پس چه خوب است افراد را براساس تخصص و شایستگی انتخاب کنیم.
اکنون که میبینیم نام تعداد زیادی از افراد جهت نامزدشدن دوره بعدی شوراهای شهر در افکار عمومی شنیده می شود؛ ولی آیا این آمدن ها با برنامه ریزی و اجرای برنامه های دوربرد بوده است؟
شورای شهر باید مستقل از حزب و سیاست و صرفا در راستای پیگیری و حل مشکلات شهر باشد.
بعد از انتخابات، یکی از مهمترین مواردی که می تواند کمک کننده باشد، همکاری و هماهنگی میان افراد شورا و سپس هماهنگی و همکاری بین شورای شهر و شهرداری است که قطعا در پیشرفت شهر نقش مهمی دارد.
مدیریت صحیح منابع در این امر می تواند گره گشای این مشکلات باشد. متاسفانه به جای آنکه شاهد پیشرفت در شهرمان باشیم، جز چهره خسته و پژمرده شهر چیزی دیده نمی شود و این باعث عدم رضایت و تبعات روحی و ذهنی برای مردم می شود.
متاسفانه شورای شهر در دوره کنونی و ادوار گذشته بنابر شواهد موجود نتوانسته است رضایت حداکثری مردم را برآورد کند. یکی از دلایل مهم، نبود کارشناس یا بهتر است بگوییم عدم وجود افراد متخصص در امر برنامه ریزی و هماهنگی می باشد.
در پایان اینکه شایسته ها را انتخاب کنید عاری از انتخاب با گرایش های قومی قبیله ای، تا شاید شهر بتواند از خستگی و پژمردگی دربیاید و نمای شادابی به خود بگیرد.
