پلاک خانه ماچنده؟
اسفند ماه 1397به گفته یکی از همسایگان سه نفر اقدام به فک پلاک وکدپستی های نصب شده دربلوار میلاد شمالی گل مریم 13نمودند که با اعتراض مردم مواجه شدند که پاسخ آنها به مردم این بود که ما ازطرف شهرداری آمده ایم . طی تماس تلفنی با مسئولین مربوطه در شهرداری نظرآباداین موضوع را تکذیب نمودند .این بحث بهانه ای شد تا به موضوع بپردازم .
پلاک خانه شماره‌ای است منحصربه‌فرد که در یک کوچه یا محله به هر ساختمان داده می‌شود، تا یافتن مکان ساختمان آسان‌تر شود. پلاک خانه معمولاً بخشی از آدرس پستی است.
در جاهای مختلف از سیستم‌های شماره‌گذاری متفاوتی استفاده می‌شود و در بسیاری موارد حتی در یک شهر هم سیستم شماره‌گذاری واحدی وجود ندارد. در برخی مناطق جهان، خانه‌ها به جای شماره با نام مشخص می‌شوند.
با گسترش شهر ها و بزرگ شدن شهر ها پیدا کردن ادرس مشکل شد لذا برای اسان شدن پیدا کردن نشانی ها،پلاک ها برای شناسایی هر خیابان و کوچه و خانه نام گذاری و شماره گذاری شد.
متاسفانه هنوز خیابان ها و کوچه هایی و حتی خانه ها نام و شماره پلاک ندارند و این خیلی زشت و بد برای شهرستان نظرآباد با این وسعت و سابقه تاریخی میباشد حال که اگر غریبه و نا آشنایی به شهرمان وارد شود چگونه باید آدرس مورد نظر خود را پیدا کند درحالیکه شاهد خیابان ها و کوچه ها بی نام وخانه های بی پلاک باشد باید ازتک تک خانه هارا مزاحم شود برای پیدا کردن شخص موردنظر،حال اگر عده ای هم بشوخی ادرس اشتباه ندهند و بارها مواجه شده ایم . همین قضیه در ارسال قبض ها و همینطور ارسال مدارک پستی باعث مشکل شده و بعضا هم مفقود شده و بدست صاحب آن نمیرسد!
اما سوال مهم از مسئولین شهر نظر آباداین است که چرا هنوز ما شاهد کوچه و خیابان های بدون نام و نشان و بدون پلاک هستیم اینکه هزینه زیادی ندارد که شهرداری نظرآباد بهانه عدم بودجه بکند اینکار با کمی تلاش شهرداری ،میتواند این مشکل حل کند خود من شاهد ده ها کوچه و خیابان بی نام بودم و حتی چند صد خانه بدون پلاک و در سایر نقاط همین مشکل را مشاهده کردم که شهرداری میتواند دریک طرح جهادی اکثر خانه های بی نام نشان را شناسایی و پلاک گذاری کند این امر برای شهرداری هم باید اهمیت داشته باشد بخاطر شناسایی مالکان هرخانه . حال علت بی توجهی گمنام بودن خیابان ها و کوچه ها و بی پلاک بودن خانه ها از سوی شهرداری چیست باید پرسید ؟
امید که این مشکل کم هزینه و مهم حل شود و دیگر شاهد خیابان های بی نام و نشان نباشیم.
گفته می‌شود پاریساولین شهری بود که از سیستم شماره‌گذاری خانه‌ها در پل نترداماستفاده کرد.
در اروپاسیستم رایج شماره‌گذاری خانه‌ها به این صورت است که در یک سمت خیابان خانه‌ها با اعداد فرد (از 1 تا آخر) و در سمت دیگر با اعداد زوج (از 2 تا آخر) شماره‌گذاری می‌شوند. وقتی فرد در جهتی می‌ایستد که شماره‌ها زیاد می‌شوند، اعداد فرد اغلب در سمت چپ خیابان قرار می‌گیرند. وقتی ساختمانی به خیابان اضافه می‌شود یا ملکی به ساختمان‌های مجزا تقسیم می‌شود، معمولاً آن را با حروف a و b مشخص می‌کنند (در فرانسهو اسپانیا:bis, ter, quater). وقتی دو ساختمان در هم ادغام می‌شوند، ممکن است یکی از شماره پلاک‌ها به آن اختصاص یابد، یا دو پلاک با هم ترکیب شوند(13/15)، یا در نشانی محدوده? خانه مشخص می‌شود (مثلاً پلاک 17–13، که البته ساختمان‌های شماره? 14 و 16 را شامل نمی‌شود) اگر در منطقه‌ای تعداد زیادی زمین ساخته‌نشده وجود داشته باشد بین شماره‌ها فاصله می‌افتد. اگر در خیابانی تعداد زیادی ساختمان بعداً اضافه شوند، یا از بزرگ‌ترین شماره پلاک آغاز می‌کنند و شماره‌های استفاده نشده را به آن ساختمان‌ها اختصاص می‌دهند که ترتیب اعداد را به هم می‌ریزد و وضعیت سردرگم‌کننده‌ای به وجود می‌آورد یا ادامه? خیابان را از نو شماره‌گذاری می‌کنند.
روش ساعتگرد
در انگلستانشماره‌گذاری خانه‌ها از سال 1765 و با آغاز کار پست انگلستان شروع شد. در مناطق روستایی انگلستان هنوز بسیاری از خانه‌ها پلاک ندارند و با نام شناخته می‌شوند. شماره‌های فرد اغلب (ولی نه همیشه) از سمت مرکز شهر یا روستا در سمت چپ قرار دارند و کوچکترین اعداد به مرکز شهر نزدیک‌اند. ساختمان‌هایی که بعداً در میان ساختمان‌های یک خیابان اضافه می‌شوند معمولاً با حروف (A, B، C) مشخص می‌شوند ولی در موارد متعددی هم از نیم‌شماره استفاده می‌شود، مثلاً مرکز پلیس قدیمی در خیابان کمبرول چرچ، پلاک 1/2 20 واقع است. دست‌کم یک بنا در انگلستان پلاک -0- دارد (این ساختمان، پس از شماره‌گذاری خیابان در کنار پلاک 2 ساخته شده‌است).
پیش از اوایل و میانه? قرن نوزدهم، در انگلستان روش معمول شماره‌گذاری ساختمان‌ها به این منوال بود که یک سوی خیابان به ترتیب (1، 2 و …) تا انتها شماره‌گذاری می‌شد و بعد از سمت دیگر خیابان برمی‌گشت. این سیستم هنوز هم در برخی مناطق انگلستان باقی‌ست. خانه‌های دور میدانهامعمولاً با اعداد متوالی شماره‌گذاری می‌شوند. در خیابان‌هایی که تنها در یک سمت آن ساختمان وجود دارد نیز همین روش به کار برده می‌شود. برخی مقامات محلی انگلستان پلاک 13 را از سیستم شماره‌گذاری حذف می‌کنند چون برخی این عدد را بدشگونمی‌دانند.
در هارلم (هلند)پلاک آپارتمان‌های طبقات بالاتر را با اعداد قرمز مشخص می‌کنند.
در ونیز، شهر به چند ناحیه تقسیم و بر اساس ناحیه پلاک خانه‌ها شماره‌گذاری می‌شود. یعنی در کل شهر فقط 6 سری شماره پلاک وجود دارد. در جنواو فلورانسپلاک خانه‌ها با اعداد سیاه (در فلورانس گاهی آبی) مشخص می‌شود و پلاک ساختمان‌های تجاری معمولاً (ولی نه همیشه) با اعداد قرمز. در نتیجه در هر خیابان دو سری پلاک مجزا وجود دارد. در نوشتار در کنار شماره? پلاک ساختمان‌های تجاری حرف r قرار می‌گیرد، مثلاً: پلاک 21r.
در اروپای غربی و مرکزی، به جز موارد استثنایی، خانه‌ها معمولاً با سیستم اروپایی شماره‌گذاری می‌شوند. هرچند بسیاری خیابان‌ها همچنان از روش اعداد متوالی و ترتیب ساعتگرد (که در بالا توضیح داده شد) استفاده می‌شود.
در شهرهای چکو اسلواکیبه‌طور هم‌زمان از دو سیستم استفاده می‌شود. ساختمان‌ها دو شماره پلاک دارند که با رنگ‌های متفاوت از یکدیگر تفکیک می‌شوند. یکی شماره‌ای که در منطقه‌ای که ساختمان در آن واقع شده، منحصربه‌فرد است و دیگری یک عدد ساده? ترتیبی شبیه پلاک‌های سایر شهرهای اروپایی. در نوشتن نشانی هر کدام از این عددها میتواند مورد استفاده قرار بگیرند. البته در کارهای تجاری معمولاً برای پرهیز از اشتباه هر دو شماره نوشته می‌شود و عدد منحصربه‌فرد در منطقه اول می‌آید.
